Moestuin zonder regels
Een braakliggend terrein. Zonde! Een bewoner start er een moestuin. En dat wordt zo'n succes dat er uiteindelijk 80 mensen aansluiten. Een hechte community, maar geen organisatievorm. Volgens de gemeentelijke verordening mag dat niet. Hoe lossen zij dit op?
De situatie
Een bewoner wil een moestuin starten op een braakliggend terrein. Geen vereniging, geen stichting, maar gewoon een moestuin. Dat doet ze en met groot succes. Inmiddels is haar voorbeeld gevolgd door meer dan 80 anderen, waardoor op het terrein een bloeiende community is ontstaan. En dat alles zonder vergunning of reglementen.
De regel
Voor moestuinen en volkstuinen geldt een gemeentelijke verordening. Hierin staan eisen aan o.a. de organisatievorm en omgangsregels die opgesteld moeten worden voor het terrein. Ook moet er voor gebruik van de grond vaak een bruikleenovereenkomst worden gesloten.
Rek
De gemeente heeft een participatiemakelaar die adviseert om niks te organiseren en vast te leggen, in lijn met de gewenste aanspreekcultuur. Er hoeft ook geen gebruiksovereenkomst te worden gesloten dus de bureaucratische rompslomp blijft beperkt. Bijkomend voordeel: als iemand iets doet wat een ander niet bevalt, moeten ze met elkaar in gesprek gaan. Dit stimuleert de gemeenschapsvorming.
De gemeente maakt in dit geval een uitzondering om te zien of de community haar eigen spelregels kan ontwikkelen, zonder hier vooraf eisen aan te stellen.
Bron: dit voorbeeld is eerder beschreven in het boek Regel die burgerinitiatieven van Mark Verhijde en Maarten Bosman.